अधीतिन् _adhītin

अधीतिन् a. [अधीतमनेन; अधीत-इनि] well-read, proficient in (with loc.) अधीती चतुर्ष्वाम्रायेषु Dk.12; वेदे, व्याकरणे &c.; त्वगुत्तरासङ्गवतीमधीतिनीम् Ku.5.16 muttering holy prayers, engaged in repeating sacred texts.